Μέσα στα τελευταία 2 χρόνια συνέβησαν πολλά στην πατρίδα μας: είδαμε το Μνημόνιο και τις διαδοχικές "επικαιροποιημένες" εκδοχές του, την 1η Δανειακή Σύμβαση, το "Μεσοπρόθεσμο" πρόγραμμα, τις αλλεπάλληλες "σωτήριες" δόσεις του δανείου, την λήψη απάνθρωπων μέτρων, είδαμε την ταπείνωση, την εξαθλίωση του ελληνικού λαού. Ακόμη χειρότερα, μας αφαιρέθηκε η δυνατότητα να ονειρευόμαστε. Με ψευτοδιλήμματα ("Μνημόνιο ή χάος") και καλλιέργεια διχασμού στην κοινωνία, δεν εκδηλώθηκε αποτελεσματική λαϊκή αντίδραση. Οι συγκεντρώσεις της πλατείας Συντάγματος έδωσαν κάποιες ελπίδες, όμως η μη μετουσίωση των κινητοποιήσεων σε συγκεκριμένες διεκδικήσεις και πολιτική πρόταση, οδήγησαν σταδιακά στην σημερινή "ησυχία" (φαινομενική, θέλω να ελπίζω). Εν μέσω γενικής κατακραυγής, ο ολίγιστος πρωθυπουργός Γ. Α. Παπανδρέου, αφού έφερε εις πέρας μεγάλο μέρος του καταστροφικού έργου που του ανατέθηκε, αποχώρησε θορυβωδώς με το κατασκευασμένο φαιδρό τέχνασμα του δημοψηφίσματος. Ακολούθησε ο σχηματισμός νέας κυβέρνησης με τις εφεδρείες του Συστήματος (έπεσαν οι μάσκες τουλάχιστον) και ο αυθαίρετος διορισμός νέου πρωθυπουργού-τεχνοκράτη, του κ. Παπαδήμου. Στόχος της νέας "κυβέρνησης" είναι το τελειωτικό χτύπημα στην πατρίδα μας: η ψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης που θα νομιμοποιήσει την (αντισυνταγματική) 1η δανειακή, ενώ φαίνεται πως προβλέπει την υπαγωγή του χρέους της Ελλάδος στο αγγλικό δίκαιο (που ευνοεί τον δανειστή), αντί του ελληνικού στο οποίο υπάγεται σε μεγάλο ποσοστό σήμερα. Όλα τα παραπάνω, συνέβησαν και εξελίσσονται καθημερινώς υπό καθεστώς τρομοκρατίας των πολιτών (βλ. "δόγμα του σοκ"). Κάποιες ανεξάρτητες φωνές στα ΜΜΕ εξουδετερώθηκαν μέσα σε λίγους μήνες με πρόσχημα οικονομικά προβλήματα (που έχουν όλα τα ΜΜΕ, όμως η "χρεοκοπία" κάποιων από αυτά ήταν επιλεκτική, για ευνόητους λόγους).
Έχουμε φθάσει σε ένα κρίσιμο, κομβικό σημείο. Η συζήτηση περί εκλογών έχει μετατεθεί για αργότερα, δηλαδή το Σύστημα επέλεξε, για προφανείς λόγους, να μην ζητηθεί η γνώμη των Ελλήνων για τις νέες δανειακές συμβάσεις. Εάν και όποτε κληθούμε να ψηφίσουμε, θα είναι βέβαια "κατόπιν εορτής". Τότε όμως, απλώς θα κληθούμε να επιλέξουμε το κόμμα που θα διοργανώσει τη νεκρώσιμη ακολουθία της ανεξαρτησίας μας, της ίδιας της υπόστασης της Ελλάδας. Τότε θα είναι πολύ αργά.
Έτσι λοιπόν, ο Μίκης Θεοδωράκης καλεί σήμερα όλους τους φορείς, τα κινήματα πολιτών, όλους τους Έλληνες, να συστρατευθούν με την Ε.ΛΑ.Δ.Α. (Ενιαία Λαϊκή Δημοκρατική Αντίσταση). Η ιδρυτική εκδήλωση της πρωτοβουλίας αυτής θα πραγματοποιηθεί την 1η Φεβρουαρίου 2012 στο Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη, στον ίδιο χώρο όπου άναψε ο Μίκης την πρώτη σπίθα πριν από 2 χρόνια! Θα συμμετάσχουν, μεταξύ άλλων, ο Μανώλης Γλέζος και ο Γιώργος Κασιμάτης.
Γιώργος Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου