Ζάτουνα, 30 Νοεμβρίου 1969.
"(...) Ας μη χάνουμε την υπομονή μας. Όπως είδαμε, η ωρίμανση των συνειδήσεων είναι πολύ, πάρα πολύ αργή... Εξακολουθούμε να διατηρούμε μια κάποια ελπίδα...
Τί να πούμε όμως για τους "ελεύθερους Έλληνες"; Γι' αυτούς δηλαδή που βρίσκονται στο εξωτερικό; Διερωτάται κανείς τί κάνουν. Υπάρχουν, βέβαια, πολλά και ποικίλα εμπόδια. Όμως πέρασαν ήδη -από την 21η Απριλίου- πάνω από είκοσι πέντε μήνες! Διαθέτω μια σχετική πείρα, από τον καιρό της παρανομίας. Γι 'αυτό δεν μπορώ να εξηγήσω διαφορετικά αυτή την κατάσταση παρά μονάχα με μια λέξη: ανικανότητα!
Είναι ανάγκη για ένα διάστημα να βρούμε τέτοιες μορφές αντιδικτατορικής ομαδικής πάλης που να μην εκθέτουν τον απλό πολίτη, όμως ταυτόχρονα να τον εκπαιδεύουν στην τέχνη του αντιδικτατορικού αγώνα και, προπαντός, να δυναμώνουν την θέλησή του, να υψώνουν το φρόνημα και την πίστη, να του δείχνουν την έκταση και την αξία της δύναμής του αρκεί να δρα ομαδικά, χέρι χέρι με όσους μισούν την ττυρρανία. Για το σκοπό αυτόν δεν χρειάζονται βαρυσήμαντες ή πολύπλοκες αναλύσεις και διακηρύξεις, αλλά ανακάλυψη αυτών των μορφών πάλης και νοικοκυρεμένη, καθαρή προβολή τους, υπό τύπον οδηγιών και συνθημάτων, στον ελληνικό λαό.
Αντί γι' αυτά τί έχουμε; Φτηνή φιλολογία, φαγωμάρα, γενικόλογες δηλώσεις, υποσχέσεις. Ελάχιστα νέα από την Ελλάδα. Με μια λέξη: χάος.
Να γιατί, λοιπόν, δεν μπορεί να είμαστε "ήσυχοι" εδώ στην εξορία μας. (...)"
Μίκης Θεοδωράκης.
(Τα παραπάνω απόσπασμα είναι από το κεφάλαιο "Ημερολόγιο Δ'. Εξορία στη Ζάτουνα" του βιβλίου του Μίκη Θεοδωράκη Το Χρέος -τόμος Α'- Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2011)
Δείτε εδώ ένα βίντεο-ντοκουμέντο από την περίοδο της εξορίας στη Ζάτουνα. Ακούγεται ο συνθέτης να διαβάζει και να τραγουδά το Πέλαγο, το οποίο συνέθεσε λίγες μόλις ημέρες μετά την επιβολή της δικτατορίας, ενώ στο τέλος αναφέρεται στην ταλαιπωρία και τους κινδύνους που διέτρεξε όλα εκείνα τα χρόνια. (περιγραφή από: Palmografos.com)
Για την αντιγραφή,
Γιώργος Σγούρδος
11.09.2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου